Synkretyzm gatunkowy i rodzajowy „Pana Tadeusza”. Poetyka dzieła

996 l) Aforyzmy – zwięźle ujęte w formę jednego zdania treści o charakterze filozoficznym bądź moralnym, odznaczające się błyskotliwością, na przykład: „Co Francuz wymyśli, to Polak pokocha” [Ks. I, 480]

m) Pogadanka – mowa Sędziego o grzeczności.

n) Opowiadanie – cechujące się swobodną kompozycją i wielowątkowością zdarzeń. W Panu Tadeuszu taki te cechy ma historia Gerwazego o Jacku Soplicy i Horeszkach.

o) Humoreska – opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą. W dziele to spór o psy, zakończony zwycięstwem obu stron i słowami „Niech zgoda między nami kwitnie” [Ks. XI, 568].

p) Obrazek – swoista scenka rodzajowa, mająca charakter plastycznego opisu sytuacji. W utworze takimi barwnymi scenkami są posiłek i grzybobranie.

[w oparciu o Słownik terminów literackich]