Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma
Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma
(…) Dalej w polskiej szacie
Siedzi Rejtan żałośny po wolności stracie,
W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona,
A przed nim leży Fedon i Żywot Katona.
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,
Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.
Nawet stary stojący zegar kurantowy
W drewnianej szafie poznał, u wniścia alkowy,
I z dziecinną radością pociągnął za sznurek,
By stary Dąbrowskiego posłyszeć mazurek
Dobór postaci jest znaczący – są to bowiem walczący o wolność Polski tragiczni bohaterowie różnych krwawych bitew, tj. walki powstania kościuszkowskiego, rzeź Pragi. Przebywając w takim otoczeniu, chcąc nie chcąc, każdy chłonie jego atmosferę i tę cudowna idylliczną piękność.
2025-04-27 22:15:58
Bardzo fajny opis Soplicowa. Dobrze by było jeszcze dodać, że Soplicowo było nienaruszone wpływami z 'wielkiego świata'. Brak tu mody francuskiej, zachodnich obyczajów. Pozostaje nienaruszone jak Matecznik.
Laura