Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy,
Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy,
Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał:
Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło
I raz ciepłym powiewem westchnąwszy – usnęło.” [Ks. XII, 843-855]
Bo czyż nie potrzeba prawdziwie mistrzowskiego operowania środkami stylistycznymi i słowem, by oddać całą gamę barw paru minut, w ciągu których słońce chowa się za horyzontem? I chociaż opisy przyrody spowalniają akcję, to czymże byłby Pan Tadeusz bez monumentalnego obrazowania natury i jej piękna.
Pan Tadeusz - test z treści
Pan Tadeusz - streszczenie szczegółowe
„Pan Tadeusz” – jako skarbnica polskości, dzieło niezwykle ważne dla narodu polskiego - plan wypracowania
2025-05-13 14:28:47
dzieki jestem Twoja dluzniczka!! uratowales mi zycie w szkole na jezyku polskim:)
czrna siostra