„Pan Tadeusz” jako wizja kraju lat dziecinnych

380 Wszystko w Panu Tadeuszu jest swojskie, bliskie, własne. Ład zaś tego reprezentatywnego miejsca zasadza się na poszanowaniu tradycji, pojętej jako

zracjonalizowana wiedzę o obyczaju, o formach społecznych sposobów bycia, o genealogii szlacheckiej i rolach spełnianych w społeczności ludzkiej.

(A. Witkowska, Romantyzm , Warszawa 2003, s. 298).